Tlenoterapia hiperbaryczna polega na oddychaniu czystym tlenem w środowisku pod ciśnieniem. Do stanów leczonych tlenoterapią zalicza się poważne infekcje, pęcherzyki powietrza w naczyniach krwionośnych i rany, które mogą się nie goić w wyniku cukrzycy lub uszkodzenia popromiennego. Tlenoterapia hiperbarycznajest dobrze ugruntowaną metodą leczenia choroby dekompresyjnej, która pojawia się w wyniku gwałtownego spadku ciśnienia.
Kiedy zdecydować się na zabieg hiperbaryczny?
Tkanki ludzkiego organizmu potrzebują odpowiedniego zaopatrzenia w tlen, aby funkcjonować. Kiedy tkanka jest uszkodzona, do przeżycia potrzebuje go jeszcze więcej. Tlenoterapia hiperbaryczna zwiększa ilość tlenu, jaką może przenosić krew.
Tlenoterapia hiperbaryczna jest stosowana w leczeniu kilku schorzeń. Lekarz może zalecić tego typu terapię, gdy pojawią się np.:
ropień mózgu,
pęcherzyki powietrza w naczyniach krwionośnych,
oparzenia,
zatrucie tlenkiem węgla,
głuchota,
choroba dekompresyjna,
niedokrwistość,
zgorzel,
infekcja skóry lub kości, która powoduje śmierć tkanek,
rany, które trudno się goją,
uraz spowodowany promieniami UV,
przeszczep skóry lub płat skóry zagrożony śmiercią tkanki,
poważny uraz mózgu,
utrata wzroku.
Zagrożenia
Tlenoterapia hiperbaryczna jest bezpieczną procedurą, a powikłania są rzadkie, jednak potencjalne zagrożenia obejmują:
Urazy ucha środkowego, w tym wyciek płynu i pęknięcie błony bębenkowej, spowodowane zmianami ciśnienia powietrza.
Napady padaczkowe w wyniku zbyt dużej ilości tlenu w ośrodkowym układzie nerwowym.
Obniżony poziom cukru we krwi u osób z cukrzycą leczonych insuliną.
Aby skutecznie leczyć poważne schorzenia, tlenoterapia hiperbaryczna jest zwykle częścią kompleksowego planu leczenia, obejmującego inne terapie i leki zaprojektowane tak, aby odpowiadały indywidualnym potrzebom pacjenta.
